تبلیغات تبلیغات |
پایگاه بسیج حضرت سید الشهدا(ع) مرگ بر آمریکا،مرگ بر انگلیس،مرگ بر منافقین مزدور،مرگ بر اسرائیل چهارشنبه 19 فروردین 1394 :: نویسنده : مسئول سیاسی : علیرضا پاكزاد
به نام خدا
طرح
آموزه های مهدویت پس از رحلت رسول خدا (ص) از سوی علی (ع) ادامه یافت.
پس از طرح مباحث عام در قرآن و آموزش های گسترده و همه جانبه رسول (ص)،
طرح این آموزه ها از سوی ائمه هدی (ع) نیز ادامه یافت. این مطلب بر گرفته از وبلاگ برادر عزیزمان کارشناس ارشد نهج البلاغه حجت السلام و المسلمین مسعود حکیمیان آدرس وبلاگ ایشان به نام وصف مولا در لینکستان وبلاگ می باشد طرح اندیشه مهدویت از امام علی (ع) تا حضرت سجاد (ع) این نوشته تأملی است در چگونگی طرح آموزههای مهدویت از سوی ائمه (ع) از زمان علی (ع) تا عصر حضرت سجاد (ع). ارائه معارف مهدوی از سوی قرآن و اهل بیت (ع) با توجه به اهداف کلی دعوت دینی، نیازهای مخاطبین عصر صدور و همچنین نیازهای شیعه در اعصار متاخر شکل گرفته است. بررسی محورهای مورد تأکید در این بیانات و تأمل در نسبت آنها با اهداف کلی و نیازهای هر عصر میتوانداز یکسو طرح کلانی را نشان دهد که در این شکل از تعلیم و تربیت تعقیب شده است و از سویدیگر تأثیر تربیتی و اخلاقی هر یک از آموزههای مهدوی را نمایانتر کند. این پژوهش بر تحلیل محتوایی روایات صادره از چهار امام نخستین شیعه تکیه دارد و تلاش میکند تا با توجه به شرائط عصر صدور آثار آموزههای مهدوی بر شیعیان را معلوم نماید؛ از این رو با تعیین محورهای مورد تأکید در سخنان هر یک از معصومین همراه با ارائه نمونهای ازآن و تأمل در نسبت این سخنان با شرائط مخاطبین تلاش دارد تا به حکمت و جهت طرح هر یک از آموزهها دست یابد. پیشتر در مقالهای از پیشفرضها و روشهای این تحقیق گفتگو کردهایم. این مقاله روشنگر این سخن است که تعلیم آموزههای مهدوی در این برهه از تاریخ ائمه (ع) افزون بر ارائه معارف مهدوی و آخرالزمانی به نکاتی مهم در تربیت مخاطبین توجه دارد و نوعی زمینهسازی برای جلوگیری از آفات بحث مهدویت و جلوگیری از انحرافات را متناسب با عصر ائمه نخستین دنبال میکند. طرح آموزه های مهدوی از سوی ائمه با اهداف تازهای نیز همراه شد تا پاسخی باشد به نیازهای فکری و روحی شیعه در عصر حضور ائمه و در عصر غیبت ایشان. این مقاله مروری است بر روایات وارده در بحث مهدویت از عصر علی (ع) تا زمان حضرت باقر (ع) و تلاش می کند تا محورهای مورد توجه و تاکید در این آموزش ها مشخص شده و نسبت آن با نیازهای جامعه اسلامی معلوم گردد.محورهای بحث در سخنان امام علی (ع) 1. تاکید بر وقوع فتنه ها و شمارش آن ها تا قیام قائم و ترسیم اوضاع بد آینده و عصر غیبت؛[1] جامعه جوان شیعی در عصر خلافت علی (ع) از حضور امام معصوم بهره مند است و تصویری از آینده پرفراز و نشیب خود ندارد؛ آینده ای که در آن حکومت های جور با فتنه های رنگارنگ این جامعه جوان را به چالش خواهد کشید. بی خبری و ناآمادگی برای آینده می تواند زمینه ساز حرکت های کور باشد و انحطاط و انهدام را به دنبال بیاورد.[2] تاکیدهای علی (ع) بر وقوع فتنه های گسترده در آینده، شناخت و توجه، آمادگی و حتی انتظار را به دنبال می آورد و ظرفیت و تحمل را افزایش می دهد. این آگاهی های پیشاپیش حتی می تواند برای مومنان افزایش ایمان و تسلیم را به ارمغان بیاورد. قرآن در سوره احزاب به همین نکته در خصوص یاران رسول (ص) دارد: وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلاَّ إیماناً وَ تَسْلیماً [3] و هنگامی که مومنان لشگرها را دیدند گفتند این همان است که خدا و رسولش به ما وعده دادند و راست گفتند خدا و رسولش و نیفزودشان مگر ایمانی و تسلیمی. در کلمات نقل شده از علی (ع) این فتنه ها شمارش شده که گاهی با توصیف کوتاهی نیز همراه است. این توضیحات فضای آینده را در پیش چشم مخاطب روشن تر کرده و آمادگی و ظرفیت را بدنبال دارد. فتنه های پی درپی و رنگارنگ می تواند به تحیر و تزلزل بی انجامد و گمان های بد را در دل های ضعیف به جنبش درآورد. اشتیاق به گشایش، روحیه های عجول را به امیدهای نابجا می رساند؛ امیدهایی که با طولانی شدن راه و تنوع مشکلات زمینه ساز بدبینی، یأس و حتی بازگشت خواهد بود. شیعه در عصر حضور معصوم از مواهبی برخوردار است که خود التفات چندانی به آن ندارد. ترسیم فضای غیبت و مشکلاتی که در انتظار جامعه شیعه است بردباری را و رهایی از تحیر را بدنبال دارد و از آفات غیبت میکاهد. بهرهگیری امام (ع) از تعابیر پیچیده و رمزگونه موجب شد تا با وجود انتقال آموزههای مهدویت به اهلش، سخن فاش نشده و در گوشهای نامحرم ننشیند. این اشارههای مرموز در دست عالمان اهل بیت گشوده میشود و به هنگام رخداد حادثه غبار اجمال از چهره آن به کنار میرود. 2. اسم و نسب قائم و این که او نهمین فرزند حسین (ع) است؛[4] آموزه مهدویت اگر با نشانهها و توضیحاتی همراه نشود بستری است مناسب برای پیدایش مدعیان دروغین. ائمه هدی در روایات بسیاری به نسب و اسم موعود اشاره کردهاند. این توضیحات راه را بر مدعیان تنگ میکند و برای تشخیص صادق از کاذب علاماتی را در اختیار میگذارد. تعیین نسب و این که او فرزند حسین (ع) است تاکیدی بود بر خط وصایت که مدعیان بنیالحسن و بنیفلان را رسوا میکرد. این نکته که او نهمین فرزند حسین است راهی دقیق برای تشخیص او نشان میداد و هر شبههای را در خصوص وجود فرزند و وصی برای امام عسکری (ع) از بین میبرد. 3. مشخصات اخلاقی و جسمی قائم (ع)؛[5] اینها نیز علامت و نشانهاند اما از آن مهمتر شخصیت حاکم دینی را به رخ میکشد و جایگاه ممتاز امامت را ترسیم میکند. 4. ویژگیهای اصحاب قائم؛[6] یاران قائم کادرهای حکومت مهدوی هستند؛ بزرگانی که بار حکومت علوی را بر دوش خواهند کشید. ترسیم ویژگیهای اینان در دل خویش مقایسهای با شیعیان حاضر را دارد و اشارهای به ضعفهای موجود. همچنین این بیان شرائطی را نشان میدهد که شکلگیری حکومت حجت خدا (ع) در گروی تحقق آن است.. 5. همراهان و یاوران مهدی؛ این روایات به یاوران مهدی پرداخته و برخی اقوام مانند اهل خراسان را به عنوان یاوران حجتخدا (ع) معرفی کرده است که به هنگام ظهور او را یاری میکنند. برخی از این روایات از سپاهیانی خبر داده که با پرچمهای سیاهی برای یاری به مهدی (ع) حرکت کرده و به جنگ با سفیانی میپردازد.[7] در برخورد با این روایات باید به دو نکته توجه داشت: اول، منبع اصلی این روایات، کتاب فتن ابنحماد است که در عصر عباسیان تألیف شده و ممکن است راویان تحت تأثیر فضای سیاسی مطالب ضعیفی را برای جلب نظر حاکمان بیان کرده باشند. پرچم و لباس سیاه علامت و شعار عباسیان بود و این روایات آنان را به عنوان پشتیبان مهدی (ع) و جریان حق معرفی میکند. دوم، نقل این روایات از علی (ع) نباید باعث شود که نسبت به سند ابنحماد به علی (ع) اغماض کنیم. سند ابنحماد در نقل این روایات از علی (ع) این است: حدثنا الولید و رشدین عن ابن لهیعة عن أبی قبیل عن أبی رومان عن علی بن أبی طالب رضی الله عنه[8] در این سند راوی از علی (ع) - ابو رومان - تضعیف شده و به همین جهت این سند حتی از نظر اهل سنت نیز قابل اعتماد نیست. افزون بر این، مضامین روایات فوق را در هیچ یک از روایات اهل بیت (ع) نمیتوان یافت. 6. سفیانی و سپاه او؛[9] ظهور سفیانی علامتی است مهم در شناخت قیام حجتخدا (ع) و توضیحات امام (ع) این علامت را در اختیار شیعه قرار میدهد تا قیام حق را بشناسد. اما سفیانی نشانهی ادامه یک جریان نیز هست؛ جریانی که در عصر پیامبر (ص) و علی (ع) در برابر جبهه حق صفآرایی کردهاند. سفیانی نقطهی پایان جریانی است که در برابر نبوت و وصایت قرار دارد تا به آن روز ادامه خواهد داشت. تعبیر سفیانی از تعلق این حرکت به آل ابوسفیان خبر میدهد؛ تعلقی که نباید آن را در نسبتی خانوادگی خلاصه کرد. ابوسفیان پدر و پرورشدهنده سفیانها و سفیانیهاست؛ همان جریانی که در برابر رسول بزرگ خدا (ص) قرار داشت. 7. ندای آسمانی و معرفی مهدی (ع)؛[10] به هنگام ظهور حجتخدا ندایی فضای زمین را در خود میگیرد؛ ندایی که همگان را متوجه حادثهای میکند که در حال وقوع است. وقوع ندایی از آسمانی راه را بر هر اشتباهی میبندد و حجت را تمام میکند؛ زیرا جعل این علامت برای مدعیان دروغین ممکن نیست. این حادثه غریب بر اتصال مهدی (ع) به آسمان تأکید میکند. 8. دجال؛ خصوصیات و تواناییها، رفتار و آثار؛[11] ظهور دجال نیز از علائم قطعی ظهور است. مرور دقیقتر روایات دجال نشان میدهد که دجال گاه به عنوان یک ثیپ مطرح میشود و گاه به عنوان یک شخص. روایاتی که از دجال به عنوان دغدغه همهی انبیاء الهی سخن میگوید مسلماً مربوط به شخصی نیست که در آخرالزمان ظهور میکند. این نگاه عام و نمادین را حتی در ویژگیهای دجال آخرالزمان نیز میتوان دید. بیانات علی (ع) در معرفی دجال، نه فقط معرفی نشانههایی است از آخرالزمان بلکه نشاندادن فتنههایی است که دجالصفتان در هر عصر و دورهای پدید آورده و مردمان ساده را به دنبال خود میکشند. 9. فضل انتظار فرج و وظائف در عصر غیبت؛[12] شیعه پس از علی (ع) باید در عصری ادامه حیات دهد که حکومتهای مانند بنیامیه و بنیعباس بر جان و مال مردم سیطره مییابند. باقی ماندن بر مسیر و تداوم حرکتی که علی (ع) پس از رحلت رسول (ع) و انحراف عامه آغازگر آن بود نیاز به ترسیم نقشه راه و تعیین وظائف دارد و همچنین ایجاد انگیزهی که شیعه بتواند حتی در عصر غربت و غیبت بر پای خویش بایستد و زمینههای ظهور و حکومت حق را فراهم کند. روایات فضل انتظار فرج و ترسیم وظائف شیعه بر انگیزه و بر نگاهها اثر میگذارد و آنان را برای پس از علی (ع) آماده میکند.محورهای بحث در کلمات امام حسن (ع) عصر حسنبن علی (ع) عصر غربت امام (ع) است و کمتوجهی به دین و جایگاه ولیخدا (ع). روایات بسیار محدود امام مجتبی (ع) نشان از وضعیت فضای فکری و بحران اجتماعی عصری دارد که آغاز تسلط بنیامیه و اوج تلاطم و آشفتگی شدید در جامعه شیعه است. روایات امام مجتبی (ع) در بحث مهدویت اگر چه بسیار محدود است اما اعتبار و اتقان بیشتری دارد؛ زیرا در منابع شیعه نقل شده و مطالب غریب و شاذ در آنها به چشم نمیخورد. 1. نهمین فرزند امام حسین؛[13] اراده پروردگار بر این قرار گرفته بود که خط وصایت در اولاد حسین بن علی (ع) تداوم یابد. آنها که جز به خواست پروردگار نمیاندیشیدند فارغ از انتساب به حسن (ع) و یا حسین (ع) با همه وجود به حمایت از کسی میپرداختند که مهر الهی امامت بر نامهی او خورده بود. اما آدمی فرزند انتخاب خویش است و ساخته عمل خود. دنیاطلبی در هر دلی راه مییابد حتی در دل اولاد علی (ع). سخنان حسن بن علی (ع) در ادامه خط وصایت در اولاد حسین (ع) حجتی تام و تمام است بر اولاد او؛ اولادی که برخی از ایشان گاه به طمع منصب دنیوی و گاه برای فرار از رنجهای ظالمان به ادعای مهدویت و نجاتبخشی تمسک کرده و دلهای خسته از حکومت ظالمان را به سوی خود جذب کردند. 2. ویژگیهای امام؛ برشمردن ویژگیها و فضائل حضرت مهدی (ع) میتواند نصاب و توقع دین از حاکم و حکومت را نشان دهد اما اشاره به اموری مانند ولادت پنهانی، پنهان و ناشناخته بودن امام، عمر طولانی و نبودن بیعت ظالمان بر گردن او ذهنیت شیعه را برای شرائطی کاملاً نامأنوس آماده میکند؛ شرائطی که باور به آن و آمادگی برای تحمّل فضای دشوار غیبت به زمینهسازی طولانی نیاز دارد و توضیح و تأکیدهای ائمه (ع) در این راستا قابل درک است.[14] 3. وسعت زمین برای بر و فاجر تا روز ظهور؛[15] با پایان حکومت امام مجتبی (ع) حکومت سلاطین و پادشاهان آغاز میشود و شیعه باید برای چنین شرائطی خود را آماده کند؛ شرائطی که در آن خوبان و بدکاران در گستره زمین زندگی کرده و خوبان باید آماده باشند تا در این شرائط نیز از خوبیها حراست کنند و به گسترش آن بپردازند. مومن در عصر حکومتهای حق - علی (ع) و حسن (ع) - به پاسداری مشغول است و در دورهی حکومتهای باطل باید با تقیه خود را حراست کرده به ساختن نیرو و فراهم کردن زمینهها برای بازگشت عصمت به مسند قدرت بپردازد. شیعه باید بداند که تا زمان قیام حجتخدا (ع) در چنین شرائطی خواهد زیست و باید اهداف و حرکت دینی خود را در قالبها و شکلهای جدیدی جستجو کند. 4. سختی روزگار غیبت و جهل مردمان و بروز اختلافات شدید در جامعه شیعه؛[16] این بیانات نیز نوعی آمادهسازی برای شرائط دشوار را در خود دارد که با دیدن صدق وعدهها میتوان توقع داشت بجای ناامیدی و یأس، فزونی ایمان و تسلیم بنشیند. همچنین این تصویر امیدبخش را میتوان دید که در اوج ظلمت باید طلوع نور را انتظار کشید. 5. تأییدهای پروردگار با ملائک، عصمت یاران و نصرت با آیهها؛[17] آنجا که آدمیان با خدا و ولی او پیمان بسته، همراه میشوند آسمان به زمین متصل میگردد. ملائک به یاری مومنان شتافته و مومنان در لغزشگاهها حفظ میشوند. نشانههای برافراشته از پیش، راه را بر اهل حق روشن و حجت را بر همگان تمام میکند. 6. پیروزی او بر اهل زمین و یملا الله الارض عدلاً و ...؛[18] پرتکرارترین ندای مهدوی در میان آموزههای معصومین همین سخن است؛ سخنی که شور و امید را در دل شیعه حتی در هنگامهی شکست در برابر آلابیسفیان و آلمعاویه زنده میداشت. 7. روزگار در حکومت امام (ع)؛ ایمان همگان، صلح و آرامش حتی میان درندگان، رویش زمین و برکات آسمان و آشکار شدن گنجها، چهل سال حکومت امام؛[19] این تصویر جامعهای را نشان میدهد که از امام و حجت خدا (ع) برخوردار است. این مواهب برای آنهاست که خود را به شایستگی حضور در جامعهی علوی و مهدوی رسانده باشند. این همه رشد، برکت و آرامش حاصل زندگی در سایهسار حکومت معصوم (ع) است و حکومت ترازی که شیعه توقع آن را دارد همین است.محورهای بحث در سخنان امام حسین (ع) عصر حسین (ع) ادامهای است بر عصر حسن (ع) در غربت و تنهایی معصومین و سیطره ظالمان. اما رهبری حسن بن علی (ع) از آشفتگی و تحیّر جامعه شیعه کاست و محوریت اهلبیت را موجب شد. در کلمات کمشماری که از امام حسین (ع) در بحث مهدویت بجای مانده چند محور مورد توجه هستند: 1. نهمین فرزند من؛[20] تعیین خط وصایت هم از سوی حسن (ع) و هم از سوی حسین (ع) برای شیعه بسیار راهگشاست؛ زیرا این دو مهر پیامبر و علی را بر مقام و زبان خود دارند و راه را بر سوءاستفاده مدعیان میبندند. مشخص کردن تعداد واسطهها میان حسین (ع) و امام غائب حجتی است قاطع بر آنان که ادعای وقف بر امام کاظم و غیر او را مطرح کردند و همچنین پاسخی است محکم به شبهه بیفرزندی امام عسکری. 2. کشتار سنگین قریش؛[21] در میان قبائل عرب بزرگترین دشمنان پیامبر (ص) و جانشینان او از قبیله قریشاند. علی (ع) سرّ این دشمنی را در حسادت و احساس حقارتی میداند که با انتخاب پیامبر (ص) و علی (ع) در دل ایشان جای گرفت[22] ؛ احساسی که با شکستهای از امیرمومنان (ع) و خواریها و نابود یها به کینههایی عمیق بدل شد.[23] کربلا اوج کینهتوزیهای قریش است به هنگام قدرت. قریش در عصر امام حسن و امام حسین همهی کفر، کینه، حسد و احساس حقارت خود را آشکار میکند. خبردادن حسین (ع) به کشتار این جنایتکاران به دست مهدی (ع) و برقراری موازین حق و عدل میتواند نوعی تشفی برای شیعیان رنجکشیده باشد و شاید تحذیری برای جنایتکاران قریش. 3. غلبه دین بر سایر ادیان، اصلاح امر او در یک شب، یملا الله ...؛[24] وعده پیروزی کامل و تکرار نوای یملأ الله ... در دل شیعیان رنجکشیده و محصور بذر امید میکارد و شور و نشاط آورده، تحمل رنجها را سبکتر میکند. تأکید بسیار بر اصلاح امر قائم (ع) در یک شب این نوید را در خود دارد که آنجا که امر حق باشد راههای دور نزدیک خواهد شد. در میان آشفتگیها و بیسروسامانیها نباید به یأس نشست که اگر برای او بکوشیم و خود را به شرائط امداد حق برسانیم دخالت او هر مشکلی را حل میکند که او از مانعها مرکب میسازد و از بنبستها راه میگشاید. 4. تصریح به طولانی بودن غیبت، پیدایش تردید و تزلزلها در این عصر و ارزش صبر؛[25] غیبت برای کسانی که عصر حضور را درک کردهاند خطر آشفتگی، بازگشت و تزلزل را دارد. این خطر برای آنان که جز بر شنیدهها و خواندهها تکیه ندارند نیز هست، البته با عواملی متفاوت. ارائه این تصویرها از آینده، ذهن و روح جامعه شیعه را برای دوره غیبت آماده میکند. این تصویرسازی از سوی حسین بن علی (ع) میتواند به توجه به نقش و جایگاه امام حاضر بیانجامد و ارتباطی قویتر را سبب شود. 5. رنجهای امام در غیبت و جنگ بی انقطاع هشت ماهه؛[26] شناخت رنجها و تلاشهای مهدی (ع) توجه و محبت به او را به دنبال دارد؛ زیرا این رنجها و تلاشها برای بهروزی و سعادت مردمان است. 6. تقسیم میراث امام در زمان حیاتش؛[27] امام چنان از دیدهها پنهان ماند که حتی در تقسیم ارث پدر، او در نظر نبود. شمشیرهایی که سالها تولد او را انتظار میکشید تنها این گونه بود که راه گم میکرد. او امامی است که حتی میلادش مستور است و این پنهانکاری ناگزیر هم علامتی است برای راهجویان و هم زمینهای است برای رویش تردیدها. اعلام این نکته از سوی معصومین (ع) زمینه تردید را به دلیل صداقت بدل میکند و از تاریکی راهی به سوی نور میگشاید. 7. وسعت عدل او برای برّ و فاجر؛[28] عدالت قائم وسعتآفرین است. رعایت استحقاقها و حراست از حدود و مرزهای فردی و اجتماعی از یکسو امنیتی پایدار را بدنبال دارد و از سویدیگر برای همگان فرصتهای مناسب رشد فراهم میکند. میوههای این فضای تازه در دسترس همه خواهد بود؛ چه خوب و چه بد. این بشارت، شوق به ظهور او را در دل هر مومنی مینشاند. عدل چنان عرضی عریض برای رشد، امنیت و بهرهمندی درست فراهم میآورد که دنیاطلبان و بدکاران گرفتار ظلم نیز برای رسیدن به این زندگی سرشار اشتیاق ظهور حکومت عدل را خواهند داشت. 8. اصلاح امور مهدی (ع) در یک شب همانند یوسف (ع) و موسی بن عمران (ع)؛[29] این نکته از حسین بن علی (ع) نقل شده که امور مهدی (ع) در یک شب اصلاح میشود؛ همان سنتی که در اصلاح امر یوسف (ع) و موسی بن عمران (ع) ظهور کرد. از سرّ این تعبیر پیشتر گفتگو شد و اشاره به تکرار سنت الهی در خصوص او میتواند اشاره به خط اتصال جریان حق باشد که سرآغاز آن را باید اولیاء و انبیاء گذشته جست؛ سنتی که در اهل بیت پیامبر (ص) نیز ادامه خواهد یافت.[m1] محورهای بحث در سخنان امام سجاد (ع) 1. از فرزندان فاطمه، از ذریه حسین، و هفتمین فرزند امام باقر (ع)؛[30] ادعای مهدویت وسوسهای است که بسیاری از دنیاطلبان به خود کشاند. وعدهی رسولخدا (ص) به نجات امتش از ظلم با ظهور مهدی به نوعی عشق و انتظار بدل شد؛ عشق و انتظاری که اگر محبوب و موعود خود را بیابد سر و دل در گروی او میگذارد. دستیابی به این قدرت معنوی آرزوی کسانی شد که آماده بودند تا دین را برای رسیدن به قدرت هزینه کنند. توضیحات امام سجاد (ع) راه را بر سوء استفادهها تنگ میکرد. مهدی (ع) از اولاد فاطمه است و کیسانیه و عباسیان جایی برای ادعای مهدویت ندارد. تنها جانشین سبط پیامبر (ص) یعنی امام سجاد (ع) خط وصایت و مهدویت را در اولاد حسین منحصر میکند تا جایی برای مدعیان بنیالحسن باقی نباشد و خط را به باقر (ع) میرساند تا زیدیه و شعارهای انقلابیش حقجویان را دچار تردید نکند و خط وصایت را در نسل بزرگی چون زید فرزند امام سجاد (ع) نجوید اگر چه به شمشیر قیام کرده و در راه نهی از منکر به خون نشسته باشد. او هفتمین فرزند باقر (ع) است پس واقفه به غلط کوشیدند تا به امامت امام رضا (ع) تن نداده و مهدویت امام کاظم (ع) را علم کنند. این عدد حجتی نیز هست بر وجود فرزندی برای امام عسکری (ع) حتی اگر مورخان بیاطلاع از تولد پنهانی او باشند. 2. معرفی امام در قالب سلام بر او با بیان القاب، مخفی بودن ولادت و نبودن بیعت طاغیان بر گردنش؛[31] توصیف هر یک از ائمه در قالب زیارتنامهها و ترسیم جایگاه ایشان روشی معمول در احادیث است. در احادیث مهدوی گاه در قالب زیارت، سلام و عرض ارادت فضائل و ویژگیهای امام برشمرده شده است. در زیارتی منقول از امام سجاد (ع)، حضرت مهدی (ع) با ذکر برخی اوصاف مورد زیارت قرار گرفته و به محضر او عرض سلام شده است. امام سجاد (ع) دهها سال قبل از ولادت مهدی (ع) او را زیارت کرده است؛ این شیوه بیان برای مخاطب خبر از حتمی بودن غیبت و ظهور آن امام دارد و او را در ذهن و دل شیعه چنان زنده میدارد که حتی قبل از میلاد نیز او را مخاطب قرار داده و برای سلامتیاش دعا میکند. از سرّ تاکید بر مخفی بودن ولادت مهدی (ع) پیشتر گفتیم. پنهان ماندن ولادت امام (ع) فراغتی را نیز موجب میشود و آن خارج ماندن از دائره تحمیلهای حکومتیست. مهدی (ع) اگر شناخته میشد چارهای جز تعیین تکلیف خود با حکومتها نداشت و با آماده نبودن شرائط قیام، گریزی از بیعت نبود؛ بیعتی که او را متعهد و در چارچوبی محدود میکرد. ناشناختگی امکانی است تا نگاهها بر تو متمرکز نشده و حساسیتها از بین برود، مجبور به تعیین تکلیف و پذیرش چارچوب نباشی و در حرکتها و شروع و ختمها آزادانه عمل کنی. 3. معرفی جعفر کذاب و شرح کارهای او؛[32] پنهان ماندن تولد امام (ع) زمینهای بود برای سوء استفاده قدرتطلبیهای فرزند ناخلف امام هادی (ع). جعفر بن هادی در چنین زمینهای و با آگاهی از حساسیت حکومت به بیت امام عسکری (ع) و همچنین استفاده از تمایل حاکمان به جانشینی فرد نامناسب و آلودهای مانند او به توطئه پرداخت؛ توطئهای برای دستیابی به آنچه از امام عسکری برجای مانده بود؛ توطئهای که برای توفیق آن باکی از قتل امام (ع) نیز نداشت. توطئه جعفر کذاب با توجه به ناگزیری اصحاب و اهل بیت امام عسکری (ع) از سکوت میتوانست به انحراف یا ارتداد بسیاری بیانجامد و دفع این توطئه جز با توضیح ائمه (ع) پیشین ممکن نبود. اولین نشانههای روشنگری در باب فتنه جعفر کذاب را در عصر امام سجاد (ع) میتوان یافت. نوع مطلب : برچسب ها : بسیج، بیجار، حسینیه، مهدویت، لینک های مرتبط : درباره وبلاگ  تلفن : 38241133-087 ساعات مراجعه : سه شنبه، چهارشنبه و جمعه هر هفته یک ساعت قبل از نماز مدیر وبلاگ : مدیرت وبلاگ : کانال خبر بیجار مطالب اخیر موضوعات آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه آمار وبلاگ کل بازدید :
بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید این ماه :
بازدید ماه قبل :
تعداد نویسندگان :
تعداد کل پست ها :
آخرین بازدید :
آخرین بروز رسانی :
|
||
 |
